De Azoren, de Canarische eilanden, Guadeloupe, Frans Guayana, Madeira, La Martinique en Île de la Réunion maken allemeel deel uit van de Europese Unie en worden in één adem de ultraperifere regio’s of UPR’s genoemd.
Deze gebieden hebben heel wat met elkaar gemeen, zowel op geografisch, economisch, cultureel als sociaal vlak. En ze hebben eveneens een reeks nadelen gemeen zoals een grote economische afhankelijkheid van de buitenwereld, extra kosten door hun grote afstand van Europa, kleine afzet van hun producten, concentratie van economische activiteit in enkele sectoren en concurrentie van ontwikkelingslanden in hun regio. Al deze nadelen belemmeren de socio-economische ontwikkeling van deze gebieden.
Om de nadelige situatie van deze regio’s ten opzichte van de gebieden op het Europese vasteland te verbeteren werd het concept van de ultraperifere regio’s in het leven geroepen.
Ondanks hun gering economisch belang en schaarse bevoking bieden deze ultraperifere regio’s een andere dimensie aan de Europese Unie. Door haar geografische situatie en natuurlijke omgeving beschikt de Europese Unie over het grootste maritieme territorium ter wereld: een economische handelszone van 25 miljoen vierkante kilometer. Anderzijds bieden deze gebieden een bruggehoofd voor Europa’s ontwikkeling van handelsbetrekkingen met buurlanden van deze UPR’s.
Eén van de maatregelen van de Europese Unie was de creatie van en symbool ter herkenning van producten afkomstig uit deze gebieden: exotische gewassen van het tropische type maar met een Europese smaak. Wat de Canarische eilanden betreft, ligt de nadruk op de Canarische banaan, het belangrijkste gewas van de eilandengroep.
Ecologische en ambachtelijke teelt
De Canarische banaan wordt op alle eilanden van de archipel geteeld, met uitzondering van de meest oostelijke, Fuerteventura en Lanzarote, waar geen plantages zijn. De manier van werken van de Canarische bananenplanters is ambachtelijk, in tegenstelling tot die van de multi-nationale bedrijven. Er worden geen pesticides noch fungiciden tegen de plaatselijke fauna gebruikt. De Canarische bananenproducenten hebben voor topkwaliteit gekozen, aangepast aan de wensen van en consument die zich steeds meer zorgen maakt over voedselveiligheid en productieprocessen die respect voor het milieu tonen.
De tropische banana versus de Canarische banaan
Eén van de belangrijkste verschillen tussen de banana en de Canarische banaan is dat deze laatste een grotere rijpheid bereikt omdat ze langer aan de plant blijft dan de bananas. Twee belangrijke troeven van de Canarische banaan zijn de relatief kleine afstand van de plantages tot de Europese markten en het subtropische klimaat van de eilanden. Het vochtgehalte van de Canarische banaan ligt hoger en zorgt voor meer smaak.
In de banana liggen de waarden van koolhydraten, oplosbare suikers en sacharose iets hoger, waardoor haar textuur minder vast is dan die van de bananen van de Canarische eilanden die hogere kalium niveaus bevatten.
Tot slot is het klimaat van de Canarische eilanden variabeler dan dat van de tropische landen, waardoor de banaan langer aan de plant blijft: zes maanden in plaats van drie maanden. Daardoor bereikt de Canarische banaan een grotere rijpheid en betere smaak en aroma.
Europees Promotie Plan
In juli 2011 presenteerden Spanje, Frankrijk en Portugal een Europees programma dat de producten van de Ultraperifere Regio’s meer uitstraling in de eenheidsmarkt moet geven. Men wil zoveel mogelijk doelgroepen binnen de Europese Unie bereiken
Via het programma van de UPR’s wil de vereniging van organisaties van bananenproducenten van de Canarische eilanden (ASPROCAN) met de Canarische banaan vooral de prioriteit op de Belgische en Duitse markten leggen. Voor bananenproducenten is Europa de belangrijkste markt ter wereld. Het programma richt zich tot verdelers, consumenten, opinieleiders, producenten en lokale verwerkende bedrijven.
Belgische journalisten bezoeken de Canarische Eilanden
Met als doel de UPR’s een betere bekendheid te geven en de kwaliteit van haar landbouwproducten te tonen, nodigde ASPROCAN in december vijf Belgische journalisten uit om samen met hen het hele productieproces te doorlopen.
Hierdoor hebben de journalisten met eigen ogen de techniek van het ambachtelijke bananenteelt kunnen waarnemen en waren ze getuigen van de duurzaamheid van de Canarische landbouw. De journalisten kregen ook de kans om de typische smaken van onze producten te ontdekken en maakten kennis met de gastronomie van de eilandengroep.
Toekomst en traditie
De Canarische bananenproducenten vechten voor het behoud van hun product en haar plaats in een steeds meer geglobaliseerde wereld. Volgens Francisco Rodríguez Díaz van ASPROCAN in een artikel van het tijdschrift MO* is de toekomst van de Canarische banaan meer dan een economische aangelegenheid, en heeft Europa er een belangrijke rol in te spelen. ‘Het is deze bananenteelt die ons eeuwen heeft helpen overleven. Het is belangrijk dat Europa de traditie in leven houdt en zorgt voor een evenwicht met de vooruitgang, want landen zonder traditie zijn landen zonder identiteit.’
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire